Bir doğruyu söyle bana
Başka kimse görmüyor
İçimdeki bu şeyi
Ben bile başta görmemiştim.
Sonra bir gün, oradaydı
Karanlığın o ufak lekesi
Görünmezdi başkalarına
Ama ben başka bir şey göremiyordum
O karanlığın aslında yaptığım bir şeyden kalan bir işaret olmadığını,
pişman olduğum bir karar olmadığını
en sonunda anladım.
Kabuk değiştiriyordum.
Kabuğumun altı kapkaranlıktı.
Başından beri benimleydi.
Onun ne kadarını dünyaya göstereceğime ben karar verdim.
Doğru olanı yapmaya çalıştım
Güvenilir oldum, cömert, nazik
En azından bu dünyada…
Bunun da bir karşılığı olmalı, değil mi?
Bir duvar ördüm, seni korumaya çalıştım.
Emily’i de
Ama senin gözünden hiç kaçmadı, değil mi?
Bir tek sen gördün
Bunun için gerçekten çok üzgünüm
çünkü hissettiğin her şey doğru
Sana ait değilim ben.
Bu dünyaya ait değilim.
Başka bir dünyaya aitim.
Hep öyleydim