Yenidoğanın İlk Anları

Ben ısrar ettim bu yolculuğa çıkmak için. Gönülsüzdü. İçine doğmuştu sanırım bu ani fırtına.

Şimdi teknede sırt üstü uzanıyorum. Gözlerim meleğimi arıyor. Onu gördüğümde nasıl olduğunu hatırlıyorum: dehşet içinde adımı haykırıyordu.

Sudaki rüzgarlar hala gökyüzünü birbirine katıyor olsa gerek. Biraz uzaklaştım ama hissedebiliyorum hala.

Sarı bir balık sürüsü hemen üstümde uçuyor. Meleğimi görüyorum. Uzun kızıl saçları ipek gibi dağılmış her yana. Biraz ileride, hiç böylesi görülmemiş, müthiş bir mavilikte uçuyor. Göz göze geliyoruz kısacık bir an. Tekne havalanıp ona yaklaştırıyor. Bedeni çarpıyor bedenime. Sarılamayan kollarımıza inat kucaklıyoruz birbirimizi. Tekne bizi en yukarıya götürüyor hızla.