Mektup Pulu

Oysaki bulun dedim, bulun.

Saçları tüm o kederde, seyrelmemiş kadını

Serçeler yükseldi ve ilerledi.

Gözyaşlarımın kafamı karıştırdığı bu yolculuk,

lavanta kokulu mektubumun yükselişini seyretti.

Suskun ve ürkekcesine

yol aldı minik serceler; bir daha görünmeyene dek.

Saçlarına ak değmemiş kadın,

alacak mıydı mor çiçekli pulları ?

Yoksa görmekle mi yetinecekti?

Tüm gerçeklikten uzak,

yabancı hatıraları.

Korku doldu yüreğim.

Ya anlayamazsan

ya yabancı anılara tutunan

benim eskimiş mektuplarımsa ?

Ses ver, serçeler öterse bir kış belki.

Sesleneceğim tüm içtenliğimle;

biliyordum diyeceğim, biliyordum.

Sensizliğin sessizliğini haykıran kuşları duyduğunu,

güzelim saçlarının hâlâ benim olduğunu.